Nou, dat laten wij ons geen twee keer zeggen. We hadden alleen nog geen kostuum. Vorig jaar zijn we ook last-minute Halloween gaan vieren, en heb ik Zoon het eerste het beste kostuum aangetrokken dat ik kon vinden. Dat van Sinterklaas.
'Dan ben je een soort Sint from Hell', deed ik een poging om het goed te praten. 'Je zult zien, daar maken ze vast nog een keer een film over.' Nee hoor, dat laatste zei ik niet. Maar het is zo lekker actueel.
De vroege Sint was helaas geen succes. 'Ze lachten me uit, mama', zei hij hartverscheurend. 'Welnee joh', probeerde ik nog. 'Ze moesten gewoon lachen omdat je er zo grappig uitzag'. 'Nee hoor', zei hij vastberaden. 'Ze wezen naar me met hun vinger, en moesten toen lachen. Dat is uitlachen, zei de juf.'
En bedankt juf.
De lat om nu een goed kostuum te vinden, lag dus nogal hoog. Gelukkig hebben wij sinds kort een brandnew winkelcentrum, dus er was hoop. Xenos had alleen maar prullaria om je huis mee te ontsieren, dus we gingen maar weer naar de HEMA. Daar viel Zoon voor een vleermuiskostuum. Het was van 4 tot 6 jaar, dus op het randje, maar met het drama van vorig jaar nog op mijn netvlies, haalde ik toch maar mijn portemonnee tevoorschijn.
Zoon trok thuis meteen trots zijn pak aan. En aiaiai, wat zag hij er lief uit. Ik kon het niet laten om nog een paar snorharen te tekenen met mijn oogpotlood. Geen idee of een vleermuis dat heeft, maar het was te verleidelijk.
En weer was onze missie om een eng Halloweenkostuum te vinden, volledig mislukt.
We hadden een superavond, dat dan weer wel. Iedereen vond Zoon zogenaamd heel eng, we gingen langs de deuren, en er was zelfs een heus Halloweenfeest georganiseerd in onze bouwspeeltuin. Met scary monsters en kampvuren waarboven we marshmallows konden roosteren, en warme chocolademelk en heksenlimonade.
Het bleef nog lang onrustig in de nieuwbouwwijk.
Wat een schatje.
BeantwoordenVerwijderenNiet echt eng, maar als hij maar plezier heeft.
Jos