Een beetje verlegen zit ze op de bank: de nieuwe oppas van Zoon. Nou ja, nieuw, ik moet eerlijk toegeven dat we - buiten de familie - nog nooit eerder een oppas hebben gehad. We hadden er laatst bijna eentje, maar die vergat tot twee keer toe het kennismakingsgesprek. Toen hebben we er maar helemaal van afgezien. Stel dat je een belangrijke afspraak hebt, en de oppas vergeet dat ze moet oppassen.
Ze zegt niet zo veel. Ze is vijftien en zit op het VMBO. Zoon gedraagt zich voorbeeldig. 'Wilt u een bonbonnetje?', vraagt hij beleefd. Uit zichzelf haalt hij zijn neusspray. Ik zeg maar niet dat dit gisteren nog een enorme worstelpartij heeft opgeleverd.
Ze heeft haar thee en haar bonbon op en heeft geen vragen. Zoon ook niet. Uit zichzelf geeft hij haar een dikke knuffel. Ik ben zelf nog het meest ontroerd, geloof ik.
Zal je zien dat hij bij haar wel lief gaat slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten