prentje en het paasweekend

We zijn weer thuis. Na een onbeschrijfelijk heerlijk paasweekend in ons huisje. Als de dalen diep zijn, zijn de pieken heel hoog. Dat is dan weer een voordeel van een labiel niet zo stabiel karakter.

Wat was er fijn?
- met de nieuwe auto door de bollenvelden rijden;
- foto's maken van de bollenvelden;
- koffie drinken (met taart) op het terras aan het strand;
- vervolgens wijntjes drinken op hetzelfde terras;
- en daarna maar eten op nog steeds hetzelfde terras omdat Zoon zo heerlijk speelt aan de vloedlijn;
- achter Zoon en Man aan het fietsen en flarden van hun conversatie opvangen;
- douchen in onze buitendouche in de ochtendzon;
- met Zoon tientallen potjes Beachball spelen en hem steeds beter zien worden;
- familie en vrienden ontvangen (ongelofelijk hoe je populariteit stijgt met een huisje aan zee ;-))
- wandelen door de duinen waarbij Zoon elke uitgebloeide paardebloem uitblaast;
- Man die een opstapje voor het huisje maakt waarin mijn Rice-deurmat is verzonken;
- me omringen met mijn eigen fijne spulletjes;
- een mooie stoffen Maria-hanger op de kop tikken;
- mijn bakken met geraniums aan de nieuwe schutting;
- lunchen met een glas prosecco;
- Zoon die de hele dag in zijn zwembroek watergevechten houdt met z'n vriendjes;
- elke dag gewekt worden door de zonnestralen.

Wat was er niet zo fijn?
- Zoon die weer lag te pitten toen ik foto's van de bollenvelden ging maken.

In de auto naar huis had ik al heimwee naar het weekend dat achter ons lag.