prentje en de trouwdag

'Stel dat jij vandaag je trouwdag had', vraag ik aan een mannelijke collega, 'wat zou jij dan leuk vinden om te krijgen van je vrouw?' Het duurt even voordat het tot hem doordringt dat ik dat vraag omdat ik zelf geen idee heb wat ik Man moet geven. En dat het vandaag onze trouwdag is. 'Sokken', roept een andere collega.  'Een fles wijn', stelt iemand voor. 'Een etentje', is een suggestie. Ha, nu komen we ergens. Hier vlakbij is onlangs een restaurant geopend. Alleen is het wel saai om op maandag uit eten te gaan.

Acht jaar geleden ben ik getrouwd. Voor Man hoefde het niet zo, zo'n hele dag in de belangstelling staan, dus trouwden we op een manier waarbij we ons allebei prettig voelden. Een klein groepje, alleen de naaste familie en een handjevol vrienden. Mijn jurk had ik samen met een kennis ontworpen, die kostuumontwerpster is. We trouwden in een klein kerkje vlakbij zee, in het plaatsje waar we nu ons vakantiehuisje hebben. Om 16.00 uur trouwden we, daarvoor maakte een vriendin foto's van ons aan het strand. Broer filmde, mijn kleine neefje overhandigde de ringen. Een bevriende dominee zegende ons huwelijk. En daarna dronken we champagne en aten we met ons groepje dierbaren in een gek restaurantje met pluchen dierenkoppen aan  de muur. 

Acht jaar later dub ik wat ik Man moet geven. 'Een dinerbon', bedenk ik me opeens. 'Dan kunnen we op een andere avond uit eten gaan in dat nieuwe restaurant.' Na mijn werk rij ik er naartoe om de bon te halen.

Restaurant dicht.

Helaas Gelukkig heeft Man ook niets voor mij. 'Zijn jullie echt al acht jaar getrouwd?', vraagt Zoon ongelovig. Ja Zoon, en dan kan het zijn dat je op maandagavond je trouwdag viert boven een stampot met een kaasschnitzel. En dan is het misschien niet altijd meer zo romantisch als de dag dat je champagne dronk aan het strand in je zelfontworpen trouwjurk, maar mooi dat je wel al acht jaar samen boven dezelfde stampot zit. (Nou ja, niet acht jaar lang dezelfde stamppot natuurlijk, maar u begrijpt vast wat ik bedoel.)

En die romantische avond komt vanzelf nog wel een keer.