prentje en de bollenvelden

Elk jaar maak in een foto van Zoon in de bollenvelden, het liefst ook nog op dezelfde plek. Gisteren gingen we voor het eerst weer met z'n drietjes naar ons vakantiehuisje en maakten we een omweg, om de bewuste foto van Zoon te maken.
We reden langs een fuchsiaroze tulpenveld, uitermate geschikt voor het fotomoment. Enthousiast draaide ik me om naar de achterbank. Daar kwam alleen gesnurk vandaan. Nu weet ik uit ervaring dat het niet zo'n goed idee is om Zoon wakker te maken voor een fotoreportage, dus reden we maar weer verder. Volgens Man moesten we linksaf.

Toen we na een kwartiertje weer op de goede weg waren, werd Zoon net wakker. Helemaal gelukkig reed ik het paadje van 'ons' bollenveldje op. Daar stond nog niets in bloei. 'Ze hebben er nu een ander gewas neergezet', zei Man, kleinzoon van een bollenkweker. 'Zo houden ze de grond vitaal.'
Fijn voor de grond, maar ik had nog steeds niet mijn fotomoment gehad. Vervolgens stonden we in een soort van file. Er doemde een controlepost op. Ik heb het nu dus nog steeds over een b-weggetje tussen de bollenvelden waar nu dus een ander gewas, of hoe dat ook mag heten, op stond.
'Ik denk dat er een soort van rally aan de gang is', zei Man. 'Van de Lionsclub ofzo.' 'En inderdaad, voor ons stonden grote auto's met keurige mensen er in die een stempelkaart overhandigden aan de controlepost. In ruil daarvoor kregen ze een stempel en een gevulde koek. Eindelijk waren wij aan de beurt. 'Ik wil geen stempel, maar wel graag een gevulde koek', zei ik tegen de man van de controlepost. Naast mij zat Man zich zachtjes te schamen. Ja, hallo, de Lionsclub. Die kunnen wel een gevulde koek missen. En ik had al een half uur vijf minuten zitten wachten.
De stemming werd er sowieso al niet beter op, want ik had nog steeds geen foto. Eindelijk doemde er een geschikt veldje op. Van de andere kant naderde een tractor. Die ging uiteraard precies voor de ingang van het veldje staan.

Toen heb ik het maar opgeven. En zijn we naar ons huisje gereden. Dat nog niet in fotogenieke staat is, omdat we eerst aan de opruim en schoonmaak moesten.

Vandaar dus een foto van mijn gehaakte hanger/dromenvanger of hoe u het ook wilt noemen, uit mijn Grote Haakcadeaugeschenkenbox. Met paddestoelen, kersen, vlinders en een eigenwijze slak.

En het mooie is, er staat geen tractor voor.