prentje en de serieuze keuken

'Het is toch niet zo dat, omdat je volgende maand 40 wordt, je vindt dat het hertjesbehang niet meer kan in de keuken hè?', vroeg Vriendin laatst streng.

Ik keek eens rond in mijn keuken. De Muppets hingen lekker in het zonnetje te chillen in hun konijnenafdruiprek.

Mijn nieuwe zeepdispenser stond trouw te wachten naast de kraan.

Een van de kookwekkers hing gezellig aan de afzuigkap van rvs, die ik overigens nooit streeploos schoon krijg.

Nu ik zo eens rond keek, de keuken kon wel eens een sopje gebruiken, net als de rest van het huis, overigens.

Met grote schrikogen keek de uil-kookwekker me aan. Ik zou toch niet gaan Schoonmaken?
'Moet jij eerst maar eens je werk gaan doen', mompelde ik tegen hem. Het rare van mijn verzameling Gekke Kookwekkers is namelijk dat ze het allemaal na 2 keer gebruik opgeven.
Maar ook de volwassen wekkers (ingebracht door Man, uiteraard) stoppen er vrij snel mee. Alsof we in een soort magnetisch veld wonen, waar geen kookwekker tegenop gewassen is.

Die serieuze keuken kon ik wel vergeten, was mijn eindconclusie. Maar hertjesbehang?

'Eigenlijk dacht ik meer aan muizen', antwoordde ik Vriendin. Ik had namelijk dit geweldige behang in de nieuwste collectie bij ferm LIVING gespot.

Ze zijn een samenwerkingsverband aangegaan met de fantastische illustrator Ulrika Gustafsson.

'Dat behang kan niet in de keuken', besloot ik.

Het past namelijk beter in de slaapkamer.