prentje en het huiswerk

Ik begin nu te merken hoe druk het is: het combineren van baan, studie, gezin, huishouden, blog en sociaal leven. Zoon heeft herfstvakantie, en wil, volkomen terecht, aandacht. Op mijn werk is het hectisch. En daarnaast heb ik voor vier vakken huiswerk.

Gelukkig is het ander huiswerk dan op de middelbare school. Voor fotografie bijvoorbeeld: kies een foto uit en versterk deze, op wat voor 'n manier dan ook. Hierboven work in progress.

Ik kan alle bordjes wel in de lucht houden, maar dan moeten de systemen ook meewerken. En daar hebben ze nu net geen zin in. De computer wil er niets meer bij hebben, want de 'opstartschijf zit vol'. Rücksichtslos gooi ik bakken met oude afbeeldingen weg, die ik de afgelopen jaren heb gedownload. Het valt me op hoe mijn smaak is veranderd in de loop der jaren. Ik ben een beetje voorbij het schattige, zeg maar. Het mag nu wel wat meer een bite hebben.

Vervolgens weigert mijn printer dienst. Daar zit ik al helemaal niet op te wachten. Mijn eigen opstartschijf zit namelijk ook een beetje vol.

Voor dat ik de printer woest uit het raam gooi, spreek ik mezelf even streng toe.
Ik ben op de goede weg, maar er staan geen bordjes in dit bos. Misschien nog niet precies het juiste pad, maar wel de goede richting. En op die weg kom ik hobbels tegen. Dat heb je met bospaden, daar ligt nog wel eens een boomwortel. Ook daar moet ik overheen stappen. En hoe verder de reis vordert, hoe meer vertrouwen ik hoop te krijgen in mezelf. Want dat dit de goede richting is, voel ik heel sterk.

Na deze peptalk start ik de printer weer op. Nog niets.
Ik geloof dat ik even een rustpauze ga inlassen.
Het is tijd om te gaan picknicken.