prentje en de Etsy workshop

Als je een tijdje in een nieuwbouwwijk woont en regelmatig bij het schoolplein staat, verzamel je vanzelf mensen om je heen met gezamenlijke interesses. Je praat wat af hè, als je op de kinderen staat te wachten.
Zo nodigde een van de mama's me laatst uit voor de Etsy Craft Party die wereldwijd werd gehouden.
Kijk, dat er dan bijeenkomsten zijn in New York en Barcelona, kan ik me voorstellen.
Amsterdam ook nog wel.
Maar in ons dorpje! Dat moet natuurlijk worden gestimuleerd.

Dus ging ik gisteren met twee andere vriendinnenmama's op de fiets naar de Etsy Craft Party.
'Er hebben zich op het laatste moment toch een aantal mensen afgemeld', zei de lieve organisatie-mama wat sip.
'Dat maakt toch niet uit, wij maken er een gezellige avond van!', riepen wij blij.
Het was wel wat warm in het lokaal. Er waren al een paar andere deelnemers, en eentje had heerlijke koekjes gebakken.

We verzamelden ons rond de craft-doos met materialen. Er daar, in dat lokaaltje, kwam ik erachter dat ik helemaal geen talent heb voor crafting. Iedereen om me heen begon met veel geduld fantastische sieraden te maken of prachtige voorwerpen te haken.
Ik kreeg het nog warmer. Ik bestempelde mezelf toch altijd als creatief? Waarom kon ik dan niets bedenken?
Ik voelde langzamerhand weer een kleine identiteitscrisis opkomen.

Ik bladerde door een papieren boekje met vellen vol kleurrijke bloemen en vlinders. En vond helemaal achterin een vel met strakke Illustrator-tuinvoorwerpen. Aarzelend knipte ik alle gereedschappen uit.
Meteen begon het weer te stromen. Ik zag gelijk weer allerlei nieuwe ontwerpen voor me.

En dus maakte ik een beetje a-typische broche.
Ik bleek dan wel een waardeloze crafter te zijn; blij word ik weer van grafische vormgeving.

Ieder zijn ding, uiteindelijk.