prentje op de Veluwe

'Waarom kom je niet lekker een dagje naar mij toe?', vroeg Zus. 

En zo vertrek ik zaterdagochtend richting Veluwe, waar Zus een seizoensplaats heeft op een camping in het bos.
We brengen de middag door met een stapel tijdschriften op een ligbedje aan de rand van het zwembad.

Zus stelt geen ingewikkelde vragen, oordeelt nergens over, maar laat mij gewoon 'zijn'.

Ze begrijpt woordeloos waar ik behoefte aan heb.
Af en toe dommelt er eentje weg, terwijl de ander zich nog eens omdraait.

We halen een stokbroodje bij de campingwinkel.
Ik trek een biertje uit de koelkast, terwijl Zus wat stokjes grilt.

Na het eten stappen we op de fiets. We zien gekke zwijntjes en witte pauwen.
In een brasserie bij een kasteel drinken we koffie terwijl de zon langzaam ondergaat.

Op de terugweg fietst ze voor me.
Ik kijk naar haar vertrouwde rug. Bijna was ik haar kwijt, maar ze is er nog. Ze is er altijd voor me.

Mijn grote Zus.