prentje en de inspiratie

Het is de week van Sieb Posthuma. Gisteren opende de tentoonstelling 'Een vijver vol inkt' in het Kinderboekenmuseum in Den Haag, en ik was tot mijn grote eer uitgenodigd door Sieb om daarbij te zijn.

Even een kleine terugblik: een tijdje geleden schreef ik een blog over de tentoonstelling van Alexander Calder in het Haags Gemeentemuseum, en de daarbijhorende kindertentoonstelling 'De draad van Alexander' die Sieb had verzorgd. Sieb reageerde zelf op mijn blog, en vervolgens interviewde ik hem voor mijn opleiding Grafische Vormgeving.

Sieb is mijn inspirator. En niet alleen van mij, bleek gisteren tijdens de opening. Onder andere prinses Laurentien hield een toespraak, en hoewel de techniek haar in de steek liet, bleek ze goed te kunnen improviseren en was ze ook nog eens heel geestig. Daarnaast zei ze dingen die me raakten, zoals dat we in Nederland vaak bang zijn om ons talenten ten volle te benutten en wat een verspilling dat is.
Sieb is het voorbeeld van een man die niet zijn talenten verspild: hij tekent, schrijft, ontwerpt voor theater zowel kostuums als decors, en heeft nog heel veel creatieve plannen voor de toekomst. Sieb is zoveel ineen, hij laat zien dat schijnbare tegenstellingen naast elkaar kunnen bestaan: een 'positieve piekeraar'. Ook zei Laurentien dat ze hoopte dat we elkaar in dit land elkaars successen gunnen, zoals Sieb dat doet.
Prachtige toespraak. Eigenlijk was prinses Laurentien al mijn lievelingsprinses. Ik vind het mooi hoe ze zich inzet tegen het analfabetisme, en naast haar prinsessendingen nog tijd vindt om kinderboeken te schrijven over duurzaamheid: de serie Mr Finney, geïllustreerd door Sieb.

Vervolgens hield Bibi Dumon Tak een geweldig verhaal waarin ze Sieb neerzette als een unieke diersoort: 'de Sieb'. De Sieb is een veelvraat; hij wil alles en is alles. Kwetsbaar en robuust.
Je kunt je laten meevoeren door de lijnen van Sieb, maar vergis je niet: ze zijn steviger dan je in eerste instantie denkt. Je kunt er op leunen.

Eerlijk gezegd voelde ik me ontroerd, dankbaar, of hoe je het ook wilt noemen, om aanwezig te zijn bij een bijeenkomst met zulke creatieve en inspirerende mensen. En graag had ik nog even over de tentoonstelling willen lopen na het officiële gedeelte: maar er moesten keuzes worden gemaakt. Mijn opleiding is deze week weer begonnen, en als ik daar op tijd wilde zijn, moest ik de trein van half 6 nemen. Om vijf voor half 6 rende ik, op mijn hakken, richting station, om vervolgens om half 7 aan te sluiten in de schoolbanken.

Heel snel ga ik terug naar 'Een vijver vol inkt' - met Zoon, hoop ik, maar u weet hoe die over musea denkt - en koop dan ook de biografie over Sieb: 'Van toen, tot hier, en nu verder' van Joukje Akveld.

Geen beelden dus nog van de tentoonstelling, maar wel van een geweldig boek, dat ook een tip was van Sieb: Alice Adventures in Wonderland, met waanzinnige illustraties van de Japanse kunstenares Yayoi Kusama (1929).

Want ook een inspirator heeft inspiratie nodig.

Copyright illustraties: Yayoi Kusama