'Eigenlijk heb je stiekem twee kinderen', zegt vriendin T lachend als ik vertel dat ik met Zoon en zijn Verloofde een weekendje naar Center Parcs ga. Het klopt ook wel een beetje, Verloofde is na ruim twee jaar verkering inmiddels zo vertrouwd, dat ik 'r mis als ik haar een week niet zie.
'Het is dus een soort van huwelijksreis', straalt Zoon als ik hem vertel dat ik erover denk om Verloofde mee te vragen. 'Ja, maar je moeder gaat ook mee', mompel ik.
Om heel eerlijk te zijn, had ik er niet zo zin in. Ik hou niet van kant-en-klaar-vermaak, daar komt het op neer. Ik hou dus niet van all inclusive vakanties, pretparken (behalve de Efteling), animatie-campings, overdekte winkelcentra, badplaatsen, commerciƫle televisie, all-you-can-eat restaurants, dierentuinen, blockbusters, speeltuinen, circussen (behalve Cirque du Soleil), of subtropische zwemparadijzen.
Ik vind het te makkelijk, het wordt voor mijn gevoel teveel op een presenteerblaadje aangeboden, ik doe graag wat meer moeite.
Maar ik wist ook nog dat ik als kind nergens zo blij van werd als van een weekend Center Parcs, dat toen nog Sporthuis Centrum heette. Ik vond het een paradijs op aarde. En aangezien Zoon van alles houdt wat ik net heb opgenoemd, vermoedde ik dat ik hem hier ook een groot plezier mee zou doen.
En zo reden we met z'n drietjes afgelopen weekend richting Zeewolde.
En nu verwacht u waarschijnlijk een licht-ironisch verhaal hoe verschrikkelijk het allemaal was. Zal ik eerlijk zijn? Het viel erg mee. Sterker nog, het was heerlijk.
Het huisje was gerenoveerd en niet meer zo vreselijk ingericht als ik me herinnerde, dat het toilet nog een kwartier met een enorm kabaal doorliep, was binnen een half uur door de technische dienst opgelost, en dat de televisie het niet deed, vond ik wel zo rustig.
Daarnaast had ik veel plezier van de open haard, het bad, de natuur voor de deur, mijn dikke boek, en de sauna waar bijna niemand was.
Maar het meest genoot ik van mijn twee kindjes.
Die het inderdaad, net als ik vroeger, het paradijs op aarde vonden.
Mooie foto.
BeantwoordenVerwijderenEn ja, ik snap dat wel, ik ben ook niet zo van, zoals je het zo goed omschrijft, het kant en klaar vermaak.
Maar ik heb er als kind ook erg fijne herinneringen aan. O ja sporthuiscentrum, die naam was ik vergeten......
Wat een romantisch uitje voor je kindjes. Gezellig hoor. Mijn man noemt het nog steeds Sporthuis centrum. Ik ben nog nooit in zoiets geweest. Wij gingen vroeger of wildkamperen of naar een Staatsbosbeheercamping en dat heeft nog steeds mijn voorkeur.
BeantwoordenVerwijderenHaha ik vind het dapper van je! Zat laatst ook in zo'n zwembad, koffie erbij en de zaterdag Volkskrant...was eigenlijk zo erg nog niet!
BeantwoordenVerwijderenGeweldig! Ik hou ook niet van alles wat jij opnoemt maar ik ga alleen maar op vakantie als het een Centerparcs is :) Ik hou van de rust en de natuur. Het zwembad laat ik wel aan mij voorbij gaan...
BeantwoordenVerwijderenEn zalig je trouwerkes :)
haha ja ik herinner het me ook nog zo goed, dat sporthuiscentrum gebeuren! Doodsbang was ik voor wanneer dat deuntje kwam als het water in het zwembad ging golven. Als een speer het water uit. Een paar jaar later was het juist super leuk :) En dat huisje met doe grote witte blokken als muur. Stiekem best leuk :)
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk dan toch! En wat een mooie foto!
BeantwoordenVerwijderen