prentje en Klimt

De kunsthonger sloeg weer toe. Het nestelde zich in mijn hoofd, en in mijn hart. 

Een onrustig gevoel, de behoefte om weer gevoed te worden door schoonheid.

Gelukkig is daar altijd het Gemeentemuseum in Den Haag. 

Mijn lievelingsmuseum. 

Niet alleen vanwege hun tentoonstellingen, maar ook vanwege hun presentatie. 

En het gebouw, niet te vergeten. 

Klimt, Toorop, Appel. Drie heren die smeekten om een bezoek. 

Klimt betoverde me het meest. Maar misschien ook vanwege de opbouw van de tentoonstelling. Klimt vs Schiele. 

De deugdzame Edith tegenover de uitdagende Judith. 

Puur genieten. 

Het liefst (ver)dwaal ik wat (rond) in het museum. 

Sluip rond door de 'Wonderkamers', de geweldige interactieve kelder, bestemd voor de jeugd (hoewel ik er opvallend veel volwassenen zonder kroost zag).

Tot slot alleskunner Jan Toorop (Appel kon me dit keer minder bekoren).

Het Gemeentemuseum lijkt gemaakt voor de sierlijke lijnen en kleuren van Toorop.

Ik werd vooral geraakt door zijn indringende portretten. 

Honger gestild.