Als ik écht iets graag wil zien, ga ik er voor.
Ook al betekent dit dat ik op vrijdagavond om 23.00 uur in Den Bosch moet zijn voor de Jeroen Bosch-tentoonstelling in het Noordbrabants museum. Als dit nog de enige kaartjes zijn; prima.
Dan gaan we gewoon wat eerder om heerlijk te kunnen eten in deze Bourgondische stad.
En eigenlijk heeft het ook wel iets, om 's avonds laat tussen de mystieke schilderijen van Bosch te kunnen dwalen.
Het past er wel bij.
Jeroen Bosch was een creatieve visionair. Ongelofelijk dat dit schilderijen uit de vijftiende eeuw zijn.
De kleuren zijn zo levendig, de figuren kunnen elk moment van hun doek stappen.
Ik werd verliefd op zijn fabeldieren, die tussen de mensen in de schilderijen wonen alsof dit de normaalste zaak van de wereld was. Nogmaals; de beste man komt uit de duistere Middeleeuwen!
Overigens vind ik het ook fascinerend hoe een stad als Den Bosch meesterlijk gebruik maakt van zo'n wereldtentoonstelling. Boven ons Jeroen Bosch-bordje vertelde de serveerster smakelijk anekdotes over gehaaste Fransen, ongeduldige Russen en popelende Amerikanen die snel-snel willen lunchen in het fijne restaurantje.
De hele stad ademt Jeroen Bosch. Zijn beelden zijn te bewonderen vanaf boottochtjes, tijdens beklimmingen van de St Janskathedraal, en ook als je gewoon vanaf de parkeergarage de stad in loopt.
Ik kom zeker nog een keer terug; deze activiteiten zijn er nog tot de herfst.
De tentoonstelling zelf eindigt volgende week en reist dan door naar het Prado in Madrid.
In de tweede zaal werd ik overigens discreet op mijn schouder getikt dat ik geen foto's mocht maken, wat me ook wel weer een soort van rust gaf.
Er gebeurt namelijk zo verschrikkelijk veel op de schilderijen dat je wel aan de gang kunt blijven.
Ik mocht mijn camera wel weer tevoren halen op de bescheiden foto-tentoonstelling geïnspireerd op werken van Bosch:
En ik kreeg een Nimus-poster uit het Jeroen Bosch-winkeltje cadeau, ontwikkeld om ook kinderen (nog) meer bij de tentoonstelling te betrekken.
Ook heel leuk voor enthousiaste 44-jarigen met een grafisch hart.
Zo heerlijk als jij altijd vertelt over je bezoeken aan een tentoonstelling. Ik krig gewoon zin om zelf te gaan, terwijl ik niks met de schilderijen heb.
BeantwoordenVerwijderenIk ook, merci Prentje! You rock! Breng maar een kunst-tijdschrift uit ofzo! Of misschien kan jij ook in DWDD gaan vertellen zoals Joost Zwagerman!?
VerwijderenDat klinkt als een fantastische avond!
BeantwoordenVerwijderenOh!
BeantwoordenVerwijderenIk kan soms echt verdrietig worden van het gebrek aan kunst en cultuur hier in dit deel van het land, het boerenlullengehalte ligt zo hoog. Ik trek me op aan de natuur en verzin de rest er zelf wel bij.. dubbel genieten van wat je allemaal laat zien!
Mooi om te zien en te lezen.
BeantwoordenVerwijderen