prentje en de start van het seizoen

De zon heeft vandaag veel moeite om door te komen.
Maar dat is niet erg voor het kleine huis aan zee.
Zes maanden heeft ze geduldig gewacht op haar bewoners.
Vandaag komen ze weer. De kleine man, die elk half jaar weer een kop groter lijkt.
En zijn moeder, die altijd gelukzalig kijkt als ze de drempel over stapt.

Met armen vol tassen. Kussens uit de Petteflet. Eetkamerstoelen die ze niet kent.
Zij zal wel weer voor de zoveelste keer met een restyling bezig zijn.
Het kleine huis aan zee vindt het niet erg om te worden ingericht met de afdankertjes.
Ze heeft niet zoveel nodig, past zich moeiteloos aan.

Het lijkt of de stoelen nooit ergens anders hebben gestaan. De kussens altijd al op de banken hebben gelegen.
Dat kan het kleine huis aan zee. De koffie smaakt er beter, maar dat kan ook uit het duinwater liggen.
De vogels zingen er helderder.
De stoelen worden uit het kleine schuurtje gehaald. Het water aangesloten. De waakvlam van de geiser brandt weer.

De lentezon breekt door.
Ook zij pakt haar kans om het klein huis uit haar winterslaap wakker te kussen.

Klaar voor een nieuwe start.