prentje en Charley Harper

Op deze grijze aprildag trakteer ik u op Charley Harper.
Het nadeel (of het voordeel, het is maar hoe je het bekijkt) van de wekelijkse boekbespreking op mijn cursus Illustratie en Digitaal is dat je kennismaakt met zoveel mooie illustratieboeken. Goed voor de inspiratie, slecht voor de portemonnee, zullen we maar zeggen.
Als excuus heb ik dan weer dat ik ze met u deel. Als een soort zendingsdrang.

Anyway, Charley Harper dus. Of nog specifieker: Charley Harper, an illustrated life van Todd Oldham.
Een eerbetoon aan een fantastische illustrator die vanaf 1952 de prachtigste illustraties maakte.

 Hij tekende ook mensen, maar zijn dieren vind ik ronduit het mooist.

Ik heb er bewondering voor hoe hij experimenteert met zijn stijl, soms realistisch, dan weer gestileerd. 

Even een voorbeeldje met mijn eigen groen hier in huis:

Sommige illustraties zijn ronduit grappig door bijvoorbeeld de gezichtsuitdrukkingen:

 En andere illustraties doen me denken aan mijn favoriete illustrator of all times: Fiep Westendorp.

Charley's kunst is ook gebruikt in publieke gebouwen, zoals hier in een universiteit in Ohio. 

Of hier, in een overheidsgebouw in Cincinnati. Daar zou je toch meteen naar toe willen reizen? Hoewel, overheidsgebouwen zijn niet altijd toegankelijk voor de gewone burgers, toch? Dan maar even genieten van de foto's.

Ik ben trouwens erg voor toegepaste kunst in het openbare leven. Gisteravond zag ik de film 'Exit through the Tourist shop': een Banksy-film over street art-kunstenaars, en realiseerde me hoe goede (straat)kunst een fijne toevoeging kan zijn in het dagelijks leven.

Vooral op een grijze woensdag.