prentje in zwart-wit

Ik ben soms helemaal 'into' iets. Op dit moment heb ik dat met zwart-wit illustraties.

Nu volg ik bij Kim Welling de vervolgcursus 'Illustratie en digitaal'. Onze opdracht was om met een oude blokkendoos een stadje te bouwen, deze in zwart-wit te fotograferen, en hier een thema omheen te bedenken. Ik dacht vrij snel 'circus', zoals ik vaker vrij direct aan een circus denk.

Het fijne van een juf als Kim is dat ze je vaak nét op het goede spoor zet.
Zo had de circusdirecteur eerst een gekleurd jasje aan, en had ik hem met een zwarte fineliner getekend. 'Waarom doe je hem niet helemaal zwart-wit?', vroeg Kim. En dat kwam eigenlijk veel beter uit.

Nadat ik de andere elementen met met een dik potlood had getekend, zei Kim dat ze dat wel beter vond, omdat je meer variatie in dikte krijgt.
Eigenlijk oogt dat veel fijner. Dus tekende ik de directeur overnieuw (dit keer met potlood) en ging ik ik aan de slag met de circuswagens.
Dat viel nog niet mee. Kim zag me worstelen en zei: 'maar imperfectie is toch zo ongeveer jouw handelsmerk?'

Imperfectie als handelsmerk, dat klinkt geweldig. En daarna ging ik helemaal los. Want het hoefde niet meer te 'kloppen'.

En dus werd deze illustratie (waarvan hierboven een uitsnede) helemaal prentje. Want: circus, combi foto-illustratie, variatie in lijndikte, zwart-wit tekeningen, maar toch ook fijne circuskleurtjes voor de blokken.

En hij klopt niet. En daarom juist weer wel.