Als u dat toch doet, en u krijgt een melding dat uw harde schijf vol is, stop dan onmiddellijk. Ga niet proberen uw harde schijf leeg te maken door zevenduizend foto's van uw harde schijf in de prullenmand te gooien.
En leeg dan vooral niet in een staat van complete verstandsverbijstering uw prullenmand.
Versteend van schrik kijk ik naar mijn computer. Wat heb ik gedaan? Het ene moment zit ik nog te mopperen op mezelf waarom ik nu weer zeshonderd foto's van Parijs moet maken, het volgende momenten is het fotogeheugen van mijn computer compleet leeg. Hoe kon ik zo stom/ongeduldig/onnadenkend zijn?
In een flits komen allerlei belangrijke foto's voorbij. De surpriseparty voor mijn veertigste verjaardag. Mijn ontwerpen. Allemaal weg.
Man roept dat het eten klaar is. Alleen is de tafel tot bezet gebied verklaard door 99 Toy Story-soldaatjes. Van Man gekregen omdat ik er iets op ontwerpgebied (lekker vaag, ik weet het) mee wil.
'We hebben teveel van alles', snif ik tegen Man. 'Vroeger maakte je gewoon je rolletje vol van 24 opnames. Of 36 als je in een gekke bui was. Wie maakt er nu zeshonderd foto's van een weekendje weg? Weet je hoe vol mijn computer is. En kijk nou eens om je heen. Overal staan spullen, ligt er speelgoed, hangen tekeningen. Overal dingen. Het is...'
Plotseling herinner ik me opeens dat ik een externe back up heb. Ik onderbreek op slag mijn tirade en ren naar boven.
Met trillende handen klik ik op het icoontje van mijn bureaublad. Ik klik op het foto-icoontje. Hij opent het huidige fotobestand. 'Nee jongen, mijn zevenduizend oude foto's, toe nou', prevel ik tegen het apparaat. Hij snapt me niet.
Ik klik op documenten. En opeens lachen mijn vriendinnen me weer toe op mijn verrassingsfeestje. Verschijnen mijn ontwerpen weer in beeld. Weliswaar zit alles op raadselachtige wijze op elkaar, maar dat is niet erg. Het is er nog. Het is er nog.
O gelukkig! Wat zou het zonde zijn als dat allemaal verdwenen zou zijn. Vroeger nam ik 2 rolletjes mee voor 3 weken vakantie. En in het begin 1 wegwerpcamera, dat was heel wat. Ik heb nog steeds het idee dat de foto's toen beter lukten dan tegenwoordig met een digitale camera.
BeantwoordenVerwijderenwoooooooooooooooooooooooooooooooo wat een vernieuwing hier! wauw!
BeantwoordenVerwijderenWhahahahaha ik zit net deel 4 te lezen als dit bericht langskomt......super verhaal (en pfffff zweetdruppels van je rug....knoop uit je maag) Alles is er nog!
BeantwoordenVerwijderenDank voor je lieve berichtje op mn blog....verdriet en plezier gaan soms hand in hand....zo huil je je ogen uit....zo rolt er een traan van schoonheid/mooiheid over je wang....-x-Sas
O fjoe... Wat een opluchting zeg!!!
BeantwoordenVerwijderenHa, bedankt voor de tip! Jammer dat je uit ervaring spreekt :) Gelukkig is alles er nog....misschien een tipje van mij; van de echt leuke foto's een afdrukje laten maken... (alsof ik dat wel doe, maar ik mag de tip vast geven ;))
BeantwoordenVerwijderenOh gelukkig heb je het weer terug,Ik heb het ook een keer gehad whoep heel Italie in de prullebak!!
BeantwoordenVerwijderenIk maak meteen een backup :)
BeantwoordenVerwijderen