prentje in Parijs, deel 4

'Wat wil jij zien in Parijs?', vraag ik Zoon als we uit het Filmmuseum komen.
'De Eiffeltoren', zegt hij, uiteraard.

We eten een broodje op het terras van een hippe, maar dure lunchtent (let op het Gringo Lemon t-shirt, cool is ie hè?) en duiken de metro weer in.

We stappen uit in Les Halles, omdat daar een winkelcentrum is waarvan ik me nog kan herinneren dat ze een gang hebben met allemaal creatieve bedrijfjes. Helaas is die gang gesloten, maar ik vind wel een soort Charley Harper pilaar:

En een leuke woonwinkel. Ik twijfel nog even over deze tafelkleden:

Maar hou me toch in. Hierbij kan ik me niet inhouden (en gewoon bij de McDonalds hè, kunt u het voorstellen? Dan moeten wij het doen met de McKroket):

Als we naar buiten gaan, vallen we midden in het Franse spitsuur.
We bewonderen de Franse metro-ingangen:

Ik besluit dat Parijs een goed decor vormt voor de Hipstamatic en maak uit de losse pols wat snapshots:

We maken een wandeling door de Jardin des Tuileries, de tuin van het Louvre:

En drinken een glas wijn bij een van de tentjes in het park.
Er komt een dreigende lucht aan, maar voorlopig is het nog droog.

Zoon heeft niet zoveel oog voor alle bezienswaardigheden om hem heen. Hij wil vooral tikkertje spelen.

Maar hij poseert toch maar weer braaf voor zijn mama:

Het begint nu toch echt te regenen. Ik ontdek dat ik de Eiffeltoren vooral leuk vind van een afstandje. Ik vind het mooi om te zien hoe hij onderdeel maakt van het straatbeeld. Maar voor Zoon lopen we er toch helemaal naar toe.

Nou ja, en daarna volgt er nog gedoe met verkeerde restaurantkeuzes, Zoon die weer een toestand maakt over het eten, ruzies over metro's, een oververmoeid kind dat in de verkeerde metro in slaap valt, mokkende ouders en andere vakantiestress. Ik zei het al eerder, het leven is geen pannenkoek, of in dit geval, een crêpe.

Maar ja, dat doet het toch minder leuk op de foto.