Van verschillende kanten krijg ik positieve reacties op mijn blog. Helaas niet bij de reacties zelf, want dat schijnt een hell of a job te zijn. Maar gewoon, live. Of in de mail. U vindt het leuk. Ontroerend zelfs. Fantastisch! Alleen word ik er een tikkeltje... faalangstig van. Want nu moet het van mezelf elke keer leuk en ontroerend worden (vergeet ik gewoon weer dat perfectionisme zooo 2009 is!) Dus zit ik de hele avond al te denken waar ik nu over moet schrijven. Over mijn lange werkdag? Niet leuk genoeg. Over de komende kerstvakantie? Niet ontroerend. Het zweet breekt me aan alle kanten uit. Om vervolgens maar te besluiten dat faalangst ook erg 2009 is. Ik plaats gewoon lekker een foto van mijn keuken in kerstsfeer. En blijf blij bloggend bezig. De ene keer leuk, de ander keer ontroerend. En soms gewoon niet. Dan kijkt u gewoon naar de keuken in kerstsfeer.
Faalangst is een vermoeiend iets. Ik ben dan ook vastbesloten om er eens goed korte metten mee te maken, maar da's soms nog best wel moeilijk.
BeantwoordenVerwijderenIk vind die kookwekker trouwens helemaal prachtig! :)