Vroeger (lees: tot een paar weken terug) was ik behoorlijk perfectionistisch. Ik herinner me dat ik vorig jaar op 31 december voornam om in het nieuwe jaar geen fouten meer te maken. Op 1 januari zat ik brullend achter de computer omdat ik net per ongeluk het verkeerde Kerstkeuzekado had besteld. Zinloos dus. Nu kom ik er steeds meer achter dat perfectionisme zo 2009 is. En eigenlijk ook heel saai. Moe word ik af en toe van verhalen van moeders wiens kinderen altijd hun bord leeg eten (Zoon lust 1 groente: komkommer. En trots dat hij daar op is.) Deze kinderen liggen ook altijd om 7 uur in bed (wij halen het nooit Zoon voor half 9 in bed te krijgen. Maar hij krijgt wel altijd een verhaaltje voorgelezen. Zo zijn we dan wel weer.) En goed dat ie het doet! Dus ik trek me niets meer aan van dat soort verhalen. Want dat het niet helemaal perfect is, heeft ook zijn charmes. Dus heb ik mijn fototoestel gepakt toen ik zag dat er drie auto's geparkeerd stonden in de kerststal. En neem ik me dit jaar voor met Oud&Nieuw dat ik van mezelf heel veel fouten mag maken in het nieuwe jaar.
Als je het perfect zou willen doen, dan zouden Jozef en Maria natuurlijk pas op kerstavond in de stal komen (en Maria zwanger) en dan eerste kerstdag pas het kindeke. Dan komen de herders en pas op driekoningen, jawel, de drie koningen. Maar ik ben het helemaal met je eens perfectionisme is zooooo 2009.
BeantwoordenVerwijderen