prentje en het vroege kerstcadeautje

We onderbreken even de kersttour voor een vroeg kerstgeschenk. Een paar weken geleden was ik met mijn blogvriendinnetje Judith in Eindhoven, waar het boek 'Soepletters' op mijn pad kwam, geïllustreerd door de Belgische Julie Tavernier.

Ik was meteen gegrepen door haar sobere stijl. U ziet het, ik laat er zelfs mijn stramien van 1 foto/1 verhaal even voor los, omdat ik vind dat ik haar illustraties niet voldoende tot hun recht laat komen als ik ze bij elkaar in een vakje prop.

Het mooie aan haar illustraties vind ik dat ze een soort donker randje hebben; ze hebben iets mysterieus.
Naast deze geheimzinnige illustraties hanteert ze ook een hele andere soort vormgeving: die van blije, retro-achtige plaatjes in collagevorm. Het mooie is dat dit elkaar niet bijt: het vult elkaar zelfs perfect aan.

En als ik ergens enthousiast over ben, wil ik er alles over weten. En zo vond ik de geweldige site Beeldig gevonden. Deze site ondersteunt het andere boek dat deze talentvolle Julie heeft geïllustreerd, met dezelfde titel, geschreven door Brunhilde Borms. Nou, dat moest en zou ik hebben natuurlijk, u kent me. Maar ik vond eigenlijk dat ik het bijna niet meer kon maken om weer een illustratieboek aan te schaffen. Gelukkig had ik boekenbonnen gekregen, wat me een uitstekend excuus leek om dit boek toch in mijn boekenkast te kunnen zetten. Maar tot mijn verbazing bleek dit boek pas volgend jaar in Nederland uit te komen. Hmm.

Hoe kon ik dit boek dan toch in mijn bezit krijgen zonder dat mijn portemonnee jammerde? Ik googelde maar weer eens op mijn nieuwe held, en kwam toen op een soort Belgische Marktplaats, waar iemand dit boek voor de helft van de prijs aanbood.
Hoera!

Meteen de Belgische mevrouw een mailtje gestuurd dat ik het boek graag van haar over wilde nemen. 'Prima', antwoordde ze, 'kom je het even halen?' Nou bleek deze mevrouw in een klein plaatsje ver over de grens te wonen, dus prijstechnisch leek me dit niet zo'n goed idee. Ze ging voor me uitzoeken wat de verzendkosten zouden zijn. Die waren even hoog als de prijs waar ze het boek voor aanbood. Dus spijtig mailde ik haar dat de deal niet doorging.

Maar het liet me niet los hè. Dus op een Zielig Moment, toen ik vond dat ik wel Iets Leuks verdiende, mailde ik mijn Belgische kennis dat ik het boek toch wilde hebben. 'Goed hoor', zei ze, 'dit is mijn rekeningnummer'. Dat bleek dus niet te werken, vanuit Nederland. Maar na veel gedoe over BIC- en BOEnummers, kon ik het boek dan vanavond toch in mijn armen sluiten. Ik laat u even meegenieten:

Nou, toch nog stiekem weer even kerstsfeer. En wat dacht u dan hiervan?

En deze is ook mooi hè. Of 'schoon' zoals ze dat volgens mij in België zeggen.

Deze is ook leuk:

Nou, en deze dan tot slot:

Die wil je toch gewoon meteen boven de bank hangen?

Eigenlijk is het een 'teken-, schrijf en plakboek' voor je eigen herinneringen. Ok, eigenlijk is het een kinderboek en is het de bedoeling dat kinderen dit gebruiken als naslagwerk.

Maar buiten het feit dat ik het zonde vind om in zo'n prachtig boek te schrijven, heb ik ook niet de illusie dat Zoon eens even lekker op woensdagmiddag zijn stamboom gaat invullen.

En dat is dus helemaal niet erg. Want het boek is wonderschoon van zichzelf.