'Mam, ik heb gespuugd'. Ik kijk op mijn wekkerradio. Vijf over twee is het, holst van de nacht.
's Ochtends met een wit koppie op de bank. Maar ja, hij heeft een verjaardagpartijtje. En die zijn heilig. Dus klauteren we even later op de fiets. Koud dat het is. En natuurlijk kan ik het niet vinden. Als het om de weg gaat, ben ik volkomen dyslectisch. Zou daar ook een begrip voor zijn. Routedyslectisch of zo? Toch eens opzoeken.
Ik fiets door de nieuwbouwwijk. En kom een vriendin tegen, ook met een kleumende kleuter achterop. 'Weet jij waar Vossenburght is?' 'Nee, weet jij dan misschien Beerenklauw? Ander verjaardagspartijtje.
Eindelijk, na vijf keer vragen, hebben we het gevonden. Het ziet er verdacht stil uit. Geen slingers of ballonnen te bekennen. Toch bellen we maar aan. Verbaasd doet de moeder van het vriendje open. 'Verjaardagspartijtje? Nee, dat is volgende week pas.' Ik durf haar niet aan te kijken.
We kleumen ons weer een weg terug. Volgende week rijden we er in één keer naar toe.
Denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten