woensdag 13 januari 2010

prentje nog steeds heel ver


Kwam het nu nog goed met prentje op Curaçao? Was even een cliffhangertje hè, om de spanning erin te houden.

Uiteindelijk wel, gelukkig. Niet die nacht (ook nog eens heel lelijk tot bloedens toe mijn teen gestoten tegen de koffer van zus). Niet die ochtend (zus alleen naar het verkooppraatje van de hostess en ook nog eens heel stoer in haar uppie de huurauto in Willemstad opgehaald). Maar die middag had ik er genoeg van. En zijn we begonnen met het eiland verkennen.

Curaçao is een wonderlijk eiland. Het is eigenlijk een soort van Scheveningen in de tropen. Je hebt er verschillende groepen, die gescheiden van elkaar leven. Zo heb je de locals, de stagiaires, de expats en de toeristen. Deze hebben allemaal een ander stukje Curaçao, met eigen voorzieningen. Wat de import betreft: het is wel een beetje happy few wat er rondloopt, vooral de stagiaires. 'Ik vier mijn vrijgezellenfeest in Miami, hij in Las Vegas, en uiteindelijk trouwen we hier', hoor ik een langbenige blondine tegen een charmante brunette zeggen op Mambo Beach. Op een bijna verveelde manier. Tja.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten