prentje en het afscheid van de collega's

Drie collega's moesten er weg. Vandaag hebben we een afscheidsborrel in een café. Ik weet niet of het door de biertjes of de vermoeidheid komt, maar ik word altijd een tikkie emotioneel van dit soort bijeenkomsten.
Nog een keer zijn we met de oude garde bij elkaar. Ik kijk het kringetje rond. De afscheidsspeeches beginnen. Voor elke collega een lief woordje.
Nadat we rond zijn, spreek ik een van mijn inmiddels ex-collega's. We hebben het over mijn vormgevingsambities, en mijn blog. Ik vertel dat ik vanaf 16 oktober voor de Telegraaf een week ga bloggen (als alles goed gaat sta ik 16 oktober in het magazine, koopt allen de Telegraaf, al is het maar voor 1 keer!). En vanaf aanstaande woensdag schrijf ik elke woensdag een blog voor www.flavourites.nl als shopaholic. En daarnaast nog mijn column in het wijkkrantje.
Oef.
Ik vertel haar dat ik het leuk vind, maar ook wel spannend. Maak ik wel genoeg leuke dingen mee om over te schrijven? Zou je net zien dat er in mijn Telegraafweek niets gebeurt.

'Het gaat niet om wat je meemaakt, maar hoe je erover schrijft', zegt mijn (ex)collega wijs. En zo krijg ik op de valreep nog een wijze les van haar mee. En een bloemetje met een kaartje eraan.

'Blijf je dromen najagen', staat er op.