prentje en de creaties

Het lijkt me heerlijk als je 1 ding hebt waar je je helemaal in kunt verliezen. Dat geeft rust, vermoed ik. Ik vind zoveel dingen leuk. Dat geeft onrust. Ga ik schrijven, of toch een hanger maken? Doe ik weer een poging om de naaimachine aan de praat te krijgen - even over die naaimachine. Nadat ik het stof eraf had geblazen heb ik toch wel een poging of 10 gedaan om met de bovendraad de onderdraad op te halen. En elke keer draaide die f@#3* bovendraad weer vast in die spoel daar onderaan die naaimachine. Teken van boven dat hier niet mijn talent ligt? Ik weet het niet.

Waar waren we? O ja, naaimachine of fotografie? Illustratie maken of een canvas doekje? Lastig.
Soms heb ik van die periodes dat ik denk dat ik het heb gevonden. Bijvoorbeeld met die canvas schilderijtjes: wekenlang combineer ik verf met textiel, haaksels met knoopjes, fournituren met borduursels.
Ik fantaseer over een webwinkel. Maar als puntje bij paaltje komt, kan ik geen afstand doen van mijn creatieve uitspattingen, omdat ze bij mij horen. En belanden ze met z'n allen op zolder, op een rek dat Man zelf heeft gemaakt. (En dat is nog een goede plek hoor, eerst lagen ze met z'n allen op een stapeltje, zielig te wachten tot ze op een goede dag uit hun stoffige hoek werden geplukt).

En ik ben ze bijna weer vergeten omdat ik me verloren heb in fotografie, of het maken van stoffen hangers.

Tot ik de was op zolder ga hangen, en ik langs de canvas doekjes loop.

Verbeeld ik het me nu of kijken ze me echt verwijtend aan?