prentje en het voorjaar (dat nog even op zich laat wachten)

Ik zit een beetje in een winterdip. Ik hou niet van januari. De winter duurt me altijd een maand te lang. (Ok, in februari is het ook nog winter, maar dat voelt toch ... anders).
Ik schreef laatst ergens dat je januari kunt vergelijken met een droog biscuitje. En december met een slagroomtaart. Januari: de maand waarin je tot de ontdekking komt dat je toch te veel geld hebt uitgegeven in de feestmaand december. De maand waarin je ontdekt dat je toch iets te veel gesnoept hebt. Nou ja, dat idee dus.

En boy, wat kijk ik uit naar het voorjaar. Ik twitterde laatst dat ik zin had in Pasen. Zogenaamd gekscherend, maar stiekem meende ik het ook. Ik ben in de mood voor gehaakte paashangers (heb mijn hoop gevestigd op mijn favoriete Hema-ontwerper). Ik heb zin in pastelkleuren (dat heb ik alleen in het voorjaar).
Maar Pasen valt heel laat dit jaar.

Toch ga ik niet bij de pakken neer zitten. Ik haal gewoon het voorjaar alvast in huis. Vandaag heb ik mezelf getrakteerd op narcisbolletjes (in pastelgekleurde bakjes, inderdaad). En  van de week heb ik bij Club Geluk (alleen van die naam word je al een beetje blij) een gebreide bloempot besteld. Met gebreide blommetjes erin. Als ik toch teveel geld had uitgegeven, kon dit er ook nog wel bij.
Vandaag kwam mijn gebreide geluk binnen. Ze mocht gezellig in de keuken tussen de narcissen staan.

Om net als ik te wachten tot het voorjaar echt gaat doorbreken.