prentje en de schoonmaak

De kerstboom is eruit. Eindelijk. Man vroeg zich al af waarom het kale ding er nog steeds stond, maar ik wilde 'm per se tot Driekoningen laten staan. Elk mens heeft recht op zijn eigen tradities. Zelfs al had ie ondertussen een gezellig tapijtje van naalden onder zich. We deden inmiddels ook niet meer de moeite om dit weg te halen, en verslonsden zo gezellig met z'n allen een eindje weg.

Maar nu was ik het zat. Ik ging schoonmaken, en hoe. Eerst de kerstboom weg. Helaas had ik bedacht dat ik die naalden wel weg kon zuigen. Na 2 minuten hield de stofzuiger het voor gezien. Volle zak. Niet zo gek natuurlijk. Met mijn meest technische blik probeerde ik het ding open te maken om de zak te verwijderen. Grrr, dat koste meer moeite dan ik dacht.

Moet ik nog vertellen wat er daarna gebeurde? Of had u zelf al bedacht dat de zak openscheurde en drie maanden stof plus 7 miljoen naalden zich over de huiskamer verspreidde? Dat dacht ik al. U kent me inmiddels een beetje.

Goed. Schoonmaak dus. Alles fris, fruitig, opgeruimd. Ook dat is januari, kijk maar in de folders. Het zijn allemaal opruimdingen die ze aanbieden.
Ook Man heeft inmiddels de smaak te pakken, en een afspraak gemaakt om onze voegen in de badkamer opnieuw te laten kitten. Ik zal u het droevige verhaal van onze badkamer besparen.
Beetje jammer alleen dat dit in het weekend om 8.00 uur 's ochtends gaat plaatsvinden. 'Dan hebben we nog wat aan onze dag', straalt Man monter. We denken niet over alles hetzelfde. Gelukkig maar.

Maar hoe vindt u mijn nieuwe afdruiprek? Weet u nog, van de winterdip? Grauw van winterellende heb ik me een tikje laten gaan achter de computer. Voor ik met mijn ogen kon knipperen had ik zaken besteld als een papieren gelukshaas en een afdruiprek in de vorm van een konijn. Want als ik zeg dat ik zin in Pasen heb, dan meen ik dat ook.

Ik kan er vast heel goed mee schoonmaken.