prentje en de nominatie

Tot mijn grote eer ben ik door Chez Chouke genomineerd voor de Stylish blogger award. Voorwaarden om deze nominatie te accepteren is dat ik zeven dingen over mezelf vertel, en zeven nieuwe weblogs nomineer. Nou, vooruit dan maar, daar gaan we. De zeven bekentenissen van prentje.

1. Ik ben ongeschikt voor het huishouden
Ik vind het zonde van mijn tijd. Je krijgt er niets 'blijvends' voor terug: binnen een paar dagen is het toch weer vies. Kortom: ik ga liever een bosje gehaakte bloemen in een vaas knutselen dan een was draaien. Moet nu eigenlijk de badkamer poetsen en wat doe ik? Juist ja, zit weer achter de computer.

2. Ik twijfel vaak of ik de goede studie heb gedaan
Van de week zei iemand tegen mij: wat kan, moet niet. Was ik haar maar twintig jaar geleden tegen gekomen. Ik ben naar de School voor Journalistiek gegaan omdat iemand tegen mij zei dat ik 'iets met dat schrijftalent moest doen'. Ik heb er altijd een haat-liefde verhouding mee gehad. Nu pas geniet ik van schrijven. Op mijn eigen blog. Over mijn eigen onderwerpen. In mijn eigen tempo. En hoop ik van harte iets met mijn andere grote liefde te kunnen gaan doen: vormgeving.

3. Ik vergelijk mezelf vaak met anderen
'Wat leuk dat je zwanger bent van de vijfde. En je blijft full-time werken? Knap hoor.' 'Geweldig dat je 5000 bezoekers per dag hebt. En wat woon je prachtig. Lijkt me heerlijk, zo'n jaren dertig woning.'

Snif. Ik probeer het af te leren, want het is zo zinloos. Maar ook zo hardnekkig: ik moet dagelijks de neiging onderdrukken om me te vergelijken met anderen. En altijd met mensen die het net wat beter voor elkaar hebben. Ieder mens heeft te dealen met zijn eigen factoren: persoonlijkheid, capaciteiten, omstandigheden. En dus heeft vergelijken geen zin. Fijn, als mensen een groot gezin aankunnen, en een zware baan, en ook nog een bloeiend sociaal leven hebben. Dit is wat bij mij past: deze baan, deze blog en dit heerlijke kind. Waarom dan nog vergelijken?  

4. Ik heb geen gelijkmatig karakter
Het lijkt me fijn als je niet dagelijks in een achtbaan van emoties zit. Dat je niet het ene moment het leven een hele klus vindt, en het volgende moment hetzelfde leven een enorm cadeau. Dat je een oorlogsfilm kijkt en dan rustig kunt gaan slapen. Dat je niet al moet huilen om een Merci-reclame. Dat je niet droevig wordt van een liefdeloos interieur. Dat je rustig, gelijkmatig en 'in control' bent. Het lijkt me prettig, maar zie punt 3: ik ben het nu eenmaal niet. En vergelijken is... juist ja.

5. Ik ben geen avonturier
Van de week kreeg ik een mailtje van een gewaarde ex-collega. Of ik zin had om met haar oran-oetangs te verzorgen in Borneo. Ik heb haar teruggemaild dat ik een tripje naar een waddeneiland al een hele onderneming vind.
Een andere vriendin van mij overweegt om dit jaar met de kinderen op vakantie naar Trinidad te gaan.
Ik voel me het gelukkigst voor mijn eigen huisje aan zee met de vakantie 'Flow' onder handbereik. En dat is ook prima, als je het maar weet van jezelf.

6. Ik voel me vaak schuldig
Ik ga te weinig naar mijn bejaarde ouders, ik doe geen vrijwilligerswerk bij de apen, ik ga pas wassen als we geen sokken meer hebben. Ik ga typen als ik de badkamer moet schoonmaken. Ik laat mijn kind te lang slapen waardoor we geen tijd meer hebben om zijn tanden te poetsen 's morgens. Ik moet soms alles uit mijn handen laten vallen op mijn werk om Zoon op te halen van de NSO. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

7. Ik ben wie ik ben
Neurotisch, enthousiast, angstig, eerlijk, gevoelig, analytisch, paniekerig, blij, sociaal, druk, flexibel, jaloers, ongeduldig, creatief: het maakt me tot wie ik ben. Nu alleen nog maar accepteren dat ik zo ben.

Pfff, de volgende keer ga ik over de zeven blogs schrijven die ik wil nomineren; ben wel een beetje leeg op dit moment.

Als u me nu wilt excuseren: ik moet nog een badkamer schoonmaken.