prentje en de cadeautjes

Het was een weekend vol cadeautjes. Niet in materiële zin, maar meer als kleine geluksmomentjes. Genieten van ons vakantiehuisje. Op ons terras aan zee zitten met een Mexicaans biertje. Man de krant, Zoon de Donald Duck en ik de Viva. Daarin een rapportage tegenkomen over 5 fotografen. De BBQ voor het eerst weer aan. Veel te veel vlees hebben, en Zoon die vervolgens al zijn vriendjes uitnodigt: 'jongens, hier is eten!' Een vriendje die vervolgens aankondigt ook wel te willen komen ontbijten. Een shirtje vinden in de goede groene kleur. Een nieuw lunchtentje waar ze net zoveel aandacht besteden aan de presentatie als aan het eten zelf (broodje makreel in een Italiaanse krant, tosti op stokjes). Fietsen langs het paadje waar ik als kind ook fietste. Kennismaken met een nieuwe buurvrouw die niet alleen hetzelfde vak beoefent, maar dit ook doet op de plek waar ik 12 jaar geleden zat. 'Ken je die, zat die er al?' Zoon die de hele dag op zijn blote voeten over het gras rent. Een waterbaan vinden en de rust om uren naar Zoon te kijken die met modder en water speelt. Mijn nieuwe Hipstamatic-lenzen uitproberen. Een prachtig boek kopen van Christine Otten en Erik Kessels, waarin ze een verhaal hebben verzonnen rondom gevonden polaroids (met hierin de foto's verwerkt) wat zo mooi ontroerend prachtig is.

Geluksmomenten zijn de mooiste cadeautjes die er zijn. Ik voel me rijk dat ik ze herken.

En toen werd het weer maandag.