'Als mijn vrienden erachter komen dat ik naar het nijntje-museum ga, sta ik voor paal', mompelde Zoon toen we voor het dick bruna huis stonden. Daar was ik al een beetje bang voor.
Ter ere van het 5-jarig jubileum heeft het Centraal Museum aan nationale en internationale ontwerpers, waaronder Jan Taminiau, Saskia van Drimmelen en Minä Perhonen, gevraagd een feestjurk voor het konijn te maken. Het resultaat is te bewonderen op de tentoonstelling 'nijntje in de mode'.
Voordat we het museum binnenstapte, hadden we er al een speurtocht op zitten. We waren op zoek naar een speeltuin in een ander gedeelte van Utrecht, maar konden deze nergens vinden. Toevallig stonden we wel opeens voor het park waar het Bevrijdingsfestival werd gehouden. 'Dan gaan we daar maar heen', dacht ik, maar zo simpel bleek het niet te zijn. Man, wat was het druk. We kwamen het terrein niet eens op.
Even later zaten we weer op de fiets, nu richting centrum. Ik wilde graag naar de nijntje-tentoonstelling maar had dus al zo'n voorgevoel dat Zoon dit niet meer stoer genoeg zou vinden. En dat klopte dus. Maar eenmaal in het museum, vermaakte hij zich prima. En ik ook.
Dick Bruna is zo'n voorbeeld voor alle (beginnende) vormgevers. De kunst van het weglaten beheerst hij als geen ander. Eigenlijk ben ik niet eens zo'n fan van nijntje; die heb ik iets te vaak gezien. Het is een soort 'Hotel California' van The Eagles, op een gegeven moment ben je er helemaal klaar mee. Nou ja, ik althans. Maar deze nieuwe interpretatie van het beroemde konijn vond ik wel leuk. Af en toe moest ik wel even een Japanner wegschuiven, want in Japan is onze Dick helemaal een held. En dat snap ik ook wel, de Japanners zijn gek op dit soort minimalistische vormgeving. Grappig om te zien dat de documentaire over Bruna in het museum in het Japans is ondertiteld. Waarin een klein land groot kan zijn.
En Zoon, ik zal niet tegen je vriendjes zeggen dat je met je moeder naar het nijntje-museum bent geweest. Als zesjarige is de mening van leeftijdsgenoten nog zo belangrijk. Dat snap ik ook wel. Maar ik hoop dat je, terwijl je opgroeit, hier steeds minder waarde aan gaat hechten. Dat werkt zo bevrijdend.
En niet alleen op 5 mei.
Wat leuk het nijntje museum, daar zitten wij helemaal in met onze mannen van 3 en 1. Leuk dat je zoon het ook best wel naar zijn zin heeft gehad, 6 is toch al best een hele leeftijd ^-^. ✗✗✗ Essie
BeantwoordenVerwijderenPrachtig blogartikel!
BeantwoordenVerwijderenWat een leuke dag, dat alles nog zo goed is gekomen! Ik sleep mijn kinderen, met Museumjaarkaart in de zak, iedere vakantie mee naar 'de grote stad'. Nu zijn we laatst in het Geldmuseum in Utrecht geweest, was helemaal te gek. Maar Nijntje lijkt (mij :) ook heel leuk!
BeantwoordenVerwijderennijntje is super & utrecht voelt ook nog steeds als 'mijn' stad :) voor een volgende keer: net om de hoek, richting catharijneconvent zit ook een speeltuin: de kleine dom.
BeantwoordenVerwijderen