prentje en de dieren

Zoon heeft nog steeeeds vrij dus weer moeten we wat verzinnen. Ah, Kung Fu Panda 2 verschijnt vandaag in de bioscoop. Zoon en ik delen een passie voor tekenfilms, dus op naar Utrecht. Geheel volgens traditie gaan we eerst even wat eten bij de McDonald's. Op weg daar naar toe passeren we een Albert Heijn To Go. Zoon ziet met een radaroog de verzamelmap van de Superdieren op de toonbank liggen. Dat is fijn, want die was  bij ons uitverkocht. En wat is ie leuk! Ik hou van de retrostijl waarin de dieren zijn afgebeeld.
Helemaal blij zitten we op het terras van de Mac op de Oude Gracht. Voor ons passeert een auto. We horen een soort van krak en zien vervolgens vlak voor onze neus een gehavende duif liggen. Zoon staart met grote ogen naar het beestje. 'Is hij dood, mama?', fluistert hij. 'Euh, ik denk het wel ja', zeg ik enigszins ontdaan. De auto is inmiddels gewoon doorgereden. Ik zie Zoon worstelen met zijn emoties. Aan de ene kant vindt hij het zielig, maar aan de andere kant toch ook wel fascinerend. 'Laten we maar gaan', zeg ik. De aanblik van de dode duif voor mijn neus is niet zo bevorderlijk voor mijn Mc Nuggets-trek.
'Ik zag net dat een duif werd doodgereden', vertelt hij aan de mensen naast ons. Die zagen het ook gebeuren, dus die zijn niet zo heel erg verrast.

Langzaam lopen we naar de bioscoop. Kung Fu Panda is leuk. We kunnen alleen naar de 3D-versie, hoewel ik zelf niet zo van het 3D-geweld ben. Ik geniet het meest van de oude tekenstijl waarin de flash-back van Po is uitgebeeld. En van de tekeningen bij de aftiteling, tot grote irritatie van Zoon. 'Maham kom nou! Iedereen is al weg!'


Blij dat de film de herinnering aan de dode duif heeft weggevaagd, lopen we terug naar de trein. Maar dan heb ik te snel gedacht. Als we een duif passeren die wat patatresten aan het oppikken is, buigt Zoon zich naar hem toe.
'Kijk maar uit, duifje. Straks wordt jij ook nog overreden.'

Ik vrees dat de dode duif niet zomaar is weggevaagd. Alle duiven in de buurt zijn gewaarschuwd.