prentje en de Managersdag

'Je bent er wel erg mee bezig, hè', zegt Man. Mistroostig prik ik in mijn tapas. Zoon is nu een middag op kamp en ik mis hem verschrikkelijk. Ter afleiding zijn Man en ik uit eten gegaan. Maar stiekem ook om dat stille huis te ontvluchten. 'Misschien is dat voor moeders toch anders', zeg ik, terwijl ik mijn bord van me af schuif. Nog twee dagen te gaan.

De volgende dag heb ik gelukkig volop afleiding. Herinnert u zich nog dat ik een tijdje geleden schreef over een nieuwe opdracht op mijn werk? Ik kon er niet eerder over vertellen, maar het ging over de Managersdag. Voor deze dag mocht ik het thema bedenken, en alle uitingen ontwerpen. Hierboven ziet u de uitnodiging, waarvan uiteindelijk ook posters zijn gedrukt. Het is een fantastisch gevoel om je eerste officiële ontwerp meteen op posterformaat te zien. In deze serie heb ik ook nog het programma en een evaluatieformulier ontworpen.

Op de dag zelf ben ik 'ingehuurd' om de hele dag te fotograferen en om een verslag te schrijven. De hele happening vindt plaats in een oud klooster, dus de ambiance is geweldig. Daarnaast zijn er een aantal inspirerende sprekers uitgenodigd, waaronder Olympisch kampioen Maarten van der Weijden en 'managersgoeroe' Leen Zevenbergen. In zijn wervende presentatie gaat Leen uitgebreid in op plezier hebben in je werk en gepassioneerd zijn. In zijn organisatie zetten zijn medewerkers vier passies op hun visitekaartje; een geweldige binnenkomer. Ik realiseer me dat ik vier passies kwijt kan in mijn baan: vormgeven, fotograferen, schrijven en bladen maken (vrijdag verschijnt het nieuwe nummer van het personeelsblad, het eerste nummer waarvoor ik de 'look & feel oftewel het beeldbeleid heb bepaald en uitgezet).
Dat geeft een rijk gevoel.

Tijdens de speech van Maarten moet ik helaas wegsluipen om op tijd op mijn cursus Grafische Vormgeving te zijn. Ik kan mijn aandacht er niet zo goed bijhouden. Thuisgekomen kruip ik snel mijn bed in.

En dan is het eindelijk vrijdag en kan ik mijn mannetje weer ophalen. De juf vertelt dat hij gisteren boven zijn frietjes in slaap is gevallen. Ik stop hem in bad (niet geheel overbodig) en trek hem zijn pyjamaatje aan. Met natte haartjes zit hij op de bank op zijn geliefde DS te spelen.
'Wat heb je nou het meest gemist?, vraag ik vanuit de keuken.
'Mama', zegt hij, terwijl hij niet opkijkt van zijn DS.

Volgend jaar gaat hij weer op kamp. Ik zie er nu al tegenop.