prentje en het behang

Dacht u even dat er alleen in het kleine huis werd geklust, hè. Ik kan u vertellen dat er ook in het grote huis niet wordt stilgezeten.

Toen wij hier een jaar of vijf geleden kwamen wonen, werd het ons afgeraden om te stucen. Omdat het een nieuwbouwhuis was, zouden de muren nog kunnen uitzetten. De keuze viel op behang, maar dan ook wel hip behang. Ik ben fan van het merk Onszelf, dus bijna alle muren kregen behang van dit merk.

Mijn lieve schoonvader trok bijna een week bij ons in om al het behang op de muur te krijgen. Dit had twee redenen: 1) de meeste behangetjes hadden een patroontje en 2) schoonvader is erg precies. Dus het was een enorme klus.

Zo was ik voor Zoon's kamer geïnspireerd door deze foto van Onszelf:

En dit idee hebben we zelf uitgevoerd. (Oké, schoonvader heeft de helikopters netjes naast elkaar geplakt, zodat de grijze en de witte nu op dezelfde hoogte vliegen, en de band met magnetische verf is niet helemaal goed uit de verf gekomen, met als gevolg er geen speldenknop aan blijft hangen, maar het resultaat is nog steeds leuk.) Ik had zelfs de blauwe zak van Gewoon aangeschaft.

Ik ga nog even verder met de rondleiding: we hebben hertjes van Eijffinger in de hal en we hadden hippe delftsblauwe figuurtjes in de keuken (jazeker, vijf jaar geleden was delftsblauw nog hip. Inmiddels is het zelfs bij Blokker in de uitverkoop).

De muren in de woonkamer kregen drie soorten behang van Onszelf: een met een soort metalickleurige bloemen (die je alleen zag als het licht er op een bepaalde manier op viel) een met gestreept banen in twee kleuren wit, en een soort aaibaar, fluweelachtig behang. Omdat er bij de trap in de kamer al lijstjesbehang hing en het zelfs mij te ver ging om dit te combineren met de metalic bloemen, kreeg deze muur het aaibare witte behang. Helaas hadden we hierbij geen rekening gehouden met Zoon, die bijna gedachteloos zijn nageltjes zette in het behang als hij op de bank zat. Dit was dus niet zo'n geweldig idee. (De metalicbloemen zijn overigens ook al verdwenen als gevolg van een flinke lekkage, net als de delfsblauwe figuren).

Maar goed, omdat binnenkort onze nieuwe bank arriveert (een blogbericht op zichzelf), leek het ons een goed idee om nu de aaimuur nu aan te pakken.

Maar wat zou er op moeten komen? Mij leek dit een goed plan (foto ook van Onszelf):

Maar ik woon hier niet alleen hè. En ik krijg altijd al opmerkingen als 'vindt Man dat allemaal goed?', dus ik dacht, laten we 'm maar gewoon wit verven.

Het behang bleek uit twee lagen te bestaan. De toplaag ging er easy peasy vanaf. Dan zou ik zeggen: prima, witte verf erop en klaar. Maar zo zit Man niet in elkaar (die lijkt op zijn vader). Dus nu heeft Man vanmiddag de onderste laag er ook afgehaald, gaat het vervolgens opnieuw behangen, en daarna nog een keer verven (hij heeft nog een paar vrije dagen). De schat.

En waar Zoon en ik ondertussen waren? Wij waren gevlucht naar kasteel de Haar, waar we een geweldige sprookjesrondleiding volgden met vriendin N en haar zoontjes (helaas mochten we niet fotograferen in het kasteel).
Verschillende acteurs voerden in de overdonderde (behangen) kamers in prachtige kostuums korte toneelstukjes op, die betrekking hadden op sprookjes.

En nadat we afsluitend gezellig geborreld hadden, stuitte ik buiten op een hertenkampje.

Hmm. Misschien is het hertjesbehang van Onszelf toch leuk voor in de keuken?