Het Kinderboekenmuseum verdiende een herkansing nadat ik vorig jaar niet zo enthousiast was over de 'Slurper', een soort 'armband' die je voor verschillende scanners kunt houden om spelletjes te activeren.
Nu is Zoon bijna een jaar ouder, en was hij iets vatbaarder voor de Slurper. Daarnaast waren we met vier kinderen, en was het dus leuker om de spelletjes te spelen. Bovendien hadden we de luxe van een privé-museum, want er was verder niemand. We hoefden dus nergens te wachten.
'Natuurlijk is het leuk als een museum iets toe kan voegen, door bijvoorbeeld bepaalde onderdelen van een verhaal levensgroot uit te beelden', lees ik in mijn 'recensie' van vorig jaar.
Nou, ik werd op mijn wenken bediend. Boven het eigenlijke Kinderboekenmuseum is een geweldige tentoonstelling ingericht van Thé Tjong-Khing. Ik was al eerder naar een tentoonstelling van deze illustrator (in het Zuiderzeemuseum) en dat was toen een beetje statisch.
De tentoonstelling 'Thé Tjong-Khing: van strip tot sprookje' maakt alles goed. Deze tentoonstelling klopt van A tot Z. Een inspirerende film over zijn leven (prachtig vormgegeven), een speurtocht voor kinderen, nagebouwde elementen uit zijn bekendste boeken (waardoor je in verschillende werelden loopt) en creatieve vondsten (vloerbedekking in de stijl van de illustraties) maken van deze tentoonstelling een fantastische belevenis.
De enige teleurstelling had ik zelf veroorzaakt: ik had mijn fijne camera niet mee. En met de mobiele telefoon komt deze tentoonstelling niet voldoende uit de verf.
Dus ik ga nog een keer terug, heb ik besloten. Zie ik u daar?
Ik moest even zoeken op google, maar nu weet ik waar ik hem van 'ken'... van de boeken van Miep Diekmann, wiele wiele stap was echt mijn favoriet vroeger! :) Fijn dat je een leuke dag hebt gehad en wat een luxe, zo'n privemuseum.
BeantwoordenVerwijderenHij maakt zulke fijne tekeningen! Ik hou er ook van als je een museum voor jezelf hebt, wat een luxe.
BeantwoordenVerwijderen