prentje en het Gemeentemuseum

Dat ze het nou nog niet begrijpt, hè. Minstens 1 keer in de maand word ik meegesleept naar zo'n stom museum. Wat doe ik nou weer in Den Haag? Omdat zij vroeger nooit naar een museum ging, hoef ik toch niet steeds te gaan? Als ze maar weet dat ik alleen maar mee ben omdat we hierna naar de McDonalds gaan. Kijk, nou probeert ze me aan het lachen te krijgen. Ik doe gewoon mijn handen voor mijn ogen.

En dan al die stomme poppenhuizen, een hele tentoonstelling hebben ze er mee ingericht. Ik snap echt niet wat ze daar aan vindt. Ze is toch al bijna 40? Andere moeders hoor ik nooit over poppenhuizen.

En een foto's die ze maakt, niet te geloven. Wel meer dan 100, volgens mij. Op deze manier staat ze er zelf nooit op. Maar dat vindt ze niet zo erg. O, nu staat ze er toch op. En ook weer niet.

Trouwens, ik weet helemaal niet wie prinses Mabel is. Wat maakt het me dan uit dat dit haar trouwjurk is?

Ik ben er nu echt klaar mee. Als ze me zoekt; ik zit in de museumwinkel. Daar hadden ze volgens mij een kinderhoekje.

Hmm. Ik weet opeens hoe ik haar duidelijk kan maken dat ik er geen bal aan vind.

Dan weten jullie wel mijn naam, maar die moeten jullie meteen weer vergeten, ok? Komt ze er aan?'