prentje en het pop-upboek

Het was een beetje een rare week. Ik had niet meer zoveel vakantiedagen, wat betekende dat ik deze week gewoon weer aan het werk moest. Elke ochtend kuste ik mijn mannen goedendag - die dan nog lekker in hun ochtendjas beneden zaten - om in de auto te stappen. Ik voelde me bijna een soort van carrièrevrouw. Alleen het mantelpakje en de pumps ontbraken nog (en waarschijnlijk de juiste carrièrementaliteit. En ook de juiste auto, trouwens).

En op mijn vrije dag wilde ik wat leuks met Zoon doen, wat erop neer kwam dat er weinig 'prentjetijd' was.

Gelukkig had ik vorige week al het prachtige pop-up boek Roodkapje in huis gehaald van een van mijn ontvangen boekenbonnen. Voor deze tip ben ik geheel schatplichtig aan haar, want hier zag ik dit prachtige boek.
Ik wilde het niet alleen hebben vanwege de prachtige, bijna herfstachtige, pop-ups; ik ben de afgelopen weken op mijn cursus zelf bezig geweest met een 3d illustratie van Roodkapje. Volgende week hoop ik 'm af te maken, om deze vervolgens met jullie te delen (als ik 'm mooi genoeg vind). En Roodkapje is natuurlijk een all-time favourite.

Sowieso altijd een beetje rare tijd, vindt u niet? Alsof de storm is gaan liggen na die drukke feestmaand - behalve buiten dan.

En dan heb je altijd de Kuskwestie. Wie zoen je wel tijdens het gelukkig nieuwjaar wensen, en wie niet? Vooral met collega's vind ik dat altijd een tikkeltje ingewikkeld.

Maar goed, genoeg om over te peinzen dus. Tijdens zo'n peinsmomentje kijkt Zoon me aandachtig aan.

'Mam, wat doe je serieusachtig. Chillax een beetje', zegt onze woordkunstenaar en huisfilosoof.

Nou ja, dat ben ik toen maar gaan doen (hoewel zo'n pop-up handstand er voor mij niet meer inzit).