prentje en werk

'Mama, wat wil jij eigenlijk worden als je groot bent?', vraagt Zoon. Zelf weet hij het wel, hij wordt Superman. 'Ik ben toch al iets', zeg ik, terwijl ik twee bijpassende sokken zoek. 'Wat dan?', is zijn terechte volgende vraag. 'Ik maak bladen', zeg ik. Hij kijkt me verbaasd aan. Ik ben toch geen boom.

Bladen maken vind ik geweldig. Als eindredacteur zat ik samen met een collega vandaag aan tafel met een aantal creatieven, die meedenken over de restyling van ons blad. Fantastisch, hoe je na een middagje brainstormen bijna een volledig bladconcept op tafel hebt. Op zulke momenten is werken echt leuk.

Gister zat mijn collega 's avonds thuis te werken. 'Mam, wat ben je aan het doen?', vroeg haar negenjarige dochter. 'Ik ben aan het werk', zei mijn collega, even opkijkend van haar tafel vol paperassen. Waarop haar dochter zei: 'Als dat werk is, hoef ik later geen baan.'

Als kind droom je niet van een baan op kantoor. Dan wil je Superman worden, of stewardess. Maar als de vacature van Super(wo)man al bezet is, weet ik een leuk alternatief.
Bladenmaker.