prentje en het nieuwe project

'Ik heb een nieuw projectje', zeg ik enthousiast tegen Zus. Lachend kijkt ze me aan. 'Waarom begint iedereen te lachen als ik dat zeg?', vraag ik verbaasd. 'Je brengt het zo blij', zegt ze glimlachend.

Ik word ook erg blij van mijn nieuwe project. Het komt hier op neer: ik koop op internet retro speelgoed, fotografeer deze in een andere setting, en vervolgens kijk ik wat ik er mee doe. Ik verkoop het door, of ik hou het zelf: ik zie het wel.
Mijn eerste zoekopdracht had betrekking op, hoe kan het ook anders, een vintage circustrein van Fisher Price uit 1973. Ik zag 'm op verschillende sites, zowel compleet als in onderdelen. Met rode konen zat ik achter de computer. Hier plaatste ik een bod, daar stuurde ik een mail; ik kon er niet van slapen. Uiteindelijk kocht ik 'm van een vriendelijk echtpaar uit Brabant. Die beloofde 'm de volgende dag op te sturen. De dag er na, toen ik 's avonds thuiskwam van het zwemmen, lag er een briefje in mijn brievenbus. Er was een pakketje bezorgd maar er was niemand thuis. Op een holletje ging ik naar de buurman, terwijl ik bijna struikelde over een egeltje. Daar brandde alleen nog boven licht. Kon ik het maken om de buurman uit zijn bed te bellen? Ik kreeg visioenen van mijn buurman met zijn haar overeind en besloot toch nog maar een dagje te wachten.

De volgende dag was het dan zover: ik kon mijn retrotrein in mijn armen sluiten. Het Brabantse stel had 'm met alle zorg ingepakt: de trein zelf zat in een soort vloeipapier. De figuurtjes zagen er nog fantastisch uit na 38 jaar, zeker in vergelijking met sommige autootjes van Zoon die het hier nog geen twee dagen overleven.
Zoon stortte zich uiteraard meteen op de trein, die zelfs nog geluid bleek te maken.

Eigenlijk wilde ik de trein fotograferen in combinatie met het boek Circus van Taschen dat hoog op mijn verlanglijstje staat, maar dat helaas nog niet in mijn bezit is. Gelukkig stond er in het tijdschrift Jansen een superleuke circusreportage, die toen maar even als achtergrond heeft gediend, samen met een kaart van de Hema.

Het circus zit in de lucht, ik zei het maanden geleden al. Heb net vandaag Nachtcircus van Erin Morgenstern uitgelezen, een prachtig sfeervol boek.

Dolgelukkig stond ik achter mijn statief, helemaal in mijn element.

Het circus is in de stad.