prentje en de kunst, deel 2

Tja, hoe liep het nu af hè, met die cursusstress. Ik besloot om toch maar afgelopen maandag naar de basiscursus Illustreren te gaan. Als ik echt verder wil op dit gebied, kan ik maar beter eerst een goede basis hebben. Het idee om beide cursussen tegelijk te volgen, heb ik laten varen. Bovenstaande foto toont wat kunstwerken van afgelopen week. Ben lekker bezig. 


Wat deed u op de warmste oktoberdag ooit? Man en ik hadden besloten om naar het Park de Hoge Veluwe en het Kröller-Müller Museum te gaan. Natuur en cultuur samen, een hele fijne combinatie. 
Nadat we onze kleine cultuurbarbaar hadden afgezet op een partijtje, zetten we koers richting Arnhem. Er waren nog net twee witte fietsen op ons startpunt, dus we waren helemaal blij. 
Wat een prachtig, bijna surrealistisch landschap. Zandafgravingen, graanvelden, schitterende bossen: we vielen van de ene verbazing in de andere. 'Volgens mij zag ik net een slang de weg oversteken', zei Man nonchalant. Wij terugfietsen, want dat wilde ik ook wel eens zien met eigen ogen. En daar ging ie hoor, een echte -zij het hele kleine- slang. Meer een uit de kluit gewassen oorwurm eigenlijk, maar het ging om het idee. Boos hief hij zijn kop op toen we een foto maakten. We waren al gewaarschuwd voor grof wild, maar ik had eigenlijk meer een chagrijnige ree verwacht. 
We hadden nog net even tijd voor een bezoekje aan het Kröller-Müller museum voor we Zoon weer op moesten halen, dus dat deden we op de Japanse manier. Als twee speedy's de zalen door dus. 
Het werk van Van Gogh blijft me ontroeren door zijn kleurgebruik en hartstochtelijke manier van werken. Als ik voor een van zijn schilderijen sta, beeld ik me in hoe hij ook heel lang geleden voor hetzelfde schilderij stond. Ik herken iets in zijn ongeduld en enthousiasme. 
En het prachtige is, de omgeving en de topstukken van het museum lopen zo mooi in elkaar over. Weer buiten leek het alsof we in een kunstwerk fietsten.


Van Gogh had het zo kunnen schilderen.