En ondertussen zat ik nog steeds met die doorgezakte voet. Die geen doorgezakte voet bleek te zijn, volgens de geraadpleegde podotherapeut. 'Dat zeggen die huisartsen allemaal', zei ze snerend. 'Als er iets is op voetengebied, roepen ze allemaal: "doorgezakte voet". Nee, hoor, het is een geïrriteerde zenuw.' Ondertussen maakte het me allemaal niet meer zoveel uit, ik had er vooral flink last van. Ik wilde gewoon een oplossing. En wel zo snel mogelijk. En toen zei ze het hè, het S-woord. Steunzolen.
Steunzolen. Mijn dagen als yummy-mummy (als ik dat al was natuurlijk, maar dat wens ik graag te geloven) zijn nu toch echt voorbij. What's next? Steunkousen? Een rollator?
En dat was nog niet eens alles. Ik moest ook Verstandige Schoenen aanschaffen. Ik kreeg een hele lijst mee, waar de Verstandige Schoenen aan moesten voldoen. Plus een lijst met Verantwoordelijke Schoenenwinkels. En zo liep ik vandaag bedeesd een van de goedgekeurde winkels binnen. En man, ik heb al zo'n hekel aan schoenen kopen. Laat staan ook nog eens Verstandige. Maar goed, ik had me inmiddels verzoend met het idee, en had een soort Dr. Martens-meets-Pippi Langkous-schoenen in mijn hoofd. En in de eerste winkel zag ik ze meteen staan. Dit was too good to be true.
En dat was het natuurlijk ook, want ze waren niet in mijn maat. 'Maar', zei de aardige verkoopster, nadat ik haar in vertrouwen had genomen over de je-weet-wel-zolen, 'met zooltjes kan het zijn dat je een andere maat nodig hebt.' En dat bleek ook zo te zijn. Tenminste, in de winkel konden mijn voeten opeens in een maat kleiner.
En nu maar sparen voor een gehoorapparaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten